Құр елітсең əлдекімнің əніне, Ащы таяқ керек тұщы тəніңе. Сау сананы салсаң жаттың қолына АДАМ болып күн кешудің мəні не?! Тəлейіңді тата бермей тамұқтан, Қыл мойынды шығар қапас-қамыттан. Ақылда - арқан, ойда - өре, тіл - тұсау Нендей пайда алапат-күш алыптан?!

Ақылға ой есігі анық ашық,Болдым мен қалың ойға тағы ғашық.Мөлдіреген көз көрсем шығы қалың,Қорған болғым келеді жаным ашып. Демеймін мен Ақанға күй арнаймын,Барады қу кеудеге сия алмай мұң.Ақанның өмірінде өмір сүрсемМұндай іс қылар ем деп қиялдаймын. Бәтима бақұлдасып аттанғанда,Ақтоқты аужар айтып қап қалғанда.Ұрқия ұл таба алмай үміт сөніп,Ақжігіт жарылуға шақ қалғанда. Қараторғай өз-өзін соққан жарға,Басарала шала алмай шапқан аңға.Құлагердей тұлпардың қызыл қаныЕрейменнің жерінде тапталғанда. Демеу болмай мынадан-анадан да,Дұшпандары оны қор санағанда.Серісін тыныш қоймай қайран...

Қуаласар ай мен күн қияметке дейін,Ұға алмай кетем сырын сірә көпке дейін.Антонимнен құралған ғажап өмір-ай,Кімге артып назымды, жылап-өкпелейін?! Әркім шыққан биігін тау деп алданар,Ұшпақ болып зау көкке ерте қамданар.Аспан тұрмақ шыңылтыр шыңға шыға алмай,Құздан құлай құлдилап әрең жан қалар. Үнсіз ғана тынасың жеңіп жеке мұң,Байқай алмай бағыңның келіп кетерін.Сенімімді жеті қат жерге көмем де,Антонимді өмірге еніп кетемін...

  Сабыр қыл досым-ау, аптықпа бауырым, Уайымдап, зарлауға тұрмайды дүниеЗымырай жоғалсын, көрсетпей сауырынЖабырқап-жылауға тұрмайды дүние. Қайда әлгі, қан төгіп ылаңды салғандар?Қайда әлгі Қарундар мал жиып жалмаңдар?Әкетті өзімен қай малын сол жандар?Бір жамау алуға тұрмайды дүние! Түбі бір тұтқасын табамын деймісің? Әлде, бір нан сынды әп-сәтте жеймісің? Хақ Алла құтқарсын – ішінде кей кісіңСалтанат құруға тұрмайды дүние! «Кел, кетпе!» десем де, тоқтарың белгісіз,Ақылға-нақылға, көнбейсіз енді сіз.Қайтейін, өзгердің, мүлде адам сенгісіз.Алданып, азуға тұрмайды-ау дүние! Адамды аң көріп,...