"...Бiз олардың iс-әрекеттері мен арттарына қалдырған іздерін жазып қоямыз..." (Иәсин сүресі, 12 аят)
Іздер, іздер, менің әрбір іздерім,
Көктемдегім, қыспенен жаз, күздегім.
Том-том болып жазылуда-ау, қайтейін
Көшедегім, ауладағым, түздегім.
Көндіге алмай көң дүниенің шартына
Кейде үндемей, кейде салып талқыға.
Қалтаң-құлтаң жүріп келем әйтеуір
Ирек-ирек із қалдырып артыма.
Қисық бассам қабатталып мұңға мұң,
Қозғала алмай жүрексініп тұрғаным.
Қайта-қайта өкінішпен қараймын
Қисық іздің шеше алмай жұмбағын.
Кейде алау, кейде суық мұз демім,
Жүріп келем, қалып жатыр іздерім.
Өткен күннің күнделігі іспеттес
Қайран менің алабажақ іздерім.
*** *** ***
Біреу жайлы білгің келсе асықпа
Арғы өмірде көрерсің сол іздерін.
Ермек Ескожа
