Атақты атеизм идеологиясының алдыңғы қатардағы арғымақтарының бірі саналған Дарвиннің «эволюциялық  жолмен даму» атты болжамын теріске шығарып, жабылып жүріп жарамсыз еткенімізбенен, бұл жерде бір шындық бар секілді. Оның айтуы бойынша «адам баласы басында миы жоқ, үстінде киімі жоқ жабайылықтан бірте-бірте саналылыққа қарай дамыды-мыс».  Әрине, бұл өте қате пікір. Дегенмен, қазіргі  мұсылманшылықтың  дамуы Дарвин айтқандай сатылай даму үстінде. Біреулердің миы бар, намазы нақты, оразасы орынды, садақасы сансыз, киімі бүтін, мінезі – май, көңілі – жай, қысқасын айтқанда толық адам. Ал, басқалар бар – миы толық жұмыс атқармайды, киімі дал-дұл, ақылға көнбейтін, «әкем – орангутан, шешем – шимпанзе» деп жүрген жарты ми, адамға ұқсайтын жаратылыстар. Мінездері болса, беттен алып, төске шауып жанына жан жуымас тобыр.  Олармен адами тіл арқылы түсінісу қиынның қиыны. Әрине, ренжімейміз, өткені, олар даму үстіндегі бейшара қауым ғой. Ал, сіз бен біз ше? Қай сатыдамыз?